Το παραμύθι της βροχής

Παρασκευή 11 Μαρτίου 2016

Τα «Παραμύθια του Σαββάτου» …



…γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Ε, λοιπόν ναι… τα όνειρα γίνονται πραγματικότητα! Και δεν φτάνει μόνο να το θέλει κάποιος πολύ και να συνωμοτήσει το σύμπαν όλο για να συμβούν. Αρκετή είναι  μόνο μια στιγμή να νοιώσεις  μέσα στην ψυχή σου  τη φλόγα, την δύναμη της αγάπης και …το μοίρασμα. Τη ζεστασιά της φιλίας, την αρετή της υπομονής και το δόσιμο χωρίς να περιμένεις αντάλλαγμα. Ιστορίες και παραμύθια για πίτες γνωστές και άγνωστες για την  μία και μοναδική φεγγαρόπιτα, για έναν… Παλιάτσο διαφορετικό που κυνηγά ερωτεύεται το άπιαστο. Για τη φιλία  που ανθίζει και μοιράζει αγάπη κι είναι σαν ένας σπόρος στην αρχή που μεγαλώνει και φουντώνει σιγά σιγά και διώχνει τη θλίψη σκορπώντας  χαμόγελα και ομορφιά σε όλους. 

Η Φεγγαρόπιτα, Κώστας Μάγος, εικ: Ελίζα Βαβούρη, εκδ. Διάπλαση

Ήταν μια φορά κι έναν καιρό ένας φούρναρης που αγαπούσε  πολύ τη δουλειά του, να φτιάχνει ψωμιά και πιο πολύ πίτες. Πίτες γνωστές  αλλά και άγνωστες όπως η μοναδική φεγγαρόπιτα που δημιούργησε πολλές απορίες σαν φτιάχτηκε για πρώτη φορά. Μια πίτα χωρίς τιμή που θα δινόταν δώρο  μόνο σε εκείνον που ήξερε  να μοιράζεται. Ένας άνδρας είχε αντίθετη γνώμη και μπήκε στον πειρασμό να την κλέψει. Όμως μια τόσο ασυνήθιστη πίτα δεν έχει παρά  να του φυλάει μια έκπληξη. Κι ήταν τόσο μεγάλη αυτή η έκπληξη που θέλησε να ξεφορτωθεί το « παράξενο» ταψί και το άφησε στην πόρτα του γείτονα. Κι οι εκπλήξεις συνεχίστηκαν μέσα στο ντουλάπι της κουζίνας του φτωχού γεωργού που κάθε βράδυ όλοι στην οικογένεια του, έτριβαν τα μάτια τους με τα θαυμαστά που συνέβαιναν μέσα…στο ταψί. Η υπομονή του τον αντάμειψε πλουσιοπάροχα κι όταν η πίτα « γέμισε» σαν φεγγάρι  ολόγιομο εκείνος έκανε μια γιορτή για να τη μοιραστεί με τους γείτονες. Τούτη η φεγγαρόπιτα ήταν από μόνης της ένα θαύμα που κανείς δεν μπορούσε τελικά να φτιάξει μόνος του κι ας ήταν η πιο  νόστιμη πίτα στον κόσμο. Μόνο το ίδιο το φεγγάρι ήξερε τη μυστική της συνταγή!
Ένα παραμύθι του Κώστα Μάγου για την αρετή της υπομονής. Για την απληστία κάποιων ανθρώπων που νομίζουν πως αρπάζοντας τα πράγματα των άλλων μπορούν και να τα διαχειριστούν σωστά. Μια ιστορία μαγική με μπόλικη φαντασία και εκπλήξεις  για την αξία του μοιράσματος και της  αγάπης  Μια πρωτότυπη ιδέα για να γνωρίσει ένα μικρό παιδί τις φάσεις …του φεγγαριού. Μια ιστορία που ζωντανεύει μοναδικά με τα πινέλα της η Ελίζα Βαβούρη. 

Για παιδιά από 4 ετών.

Ο Παλιάτσος και η Ανεμώνη, Ελένη Πριοβόλου, εικ: Κατερίνα Βερούτσου, εκδ. Καλέντης

Ένα μικρό πολύχρωμο ψάρι στο βυθό με πράσινο ημίψηλο καπέλο και λιβρέα με κόκκινες και κίτρινες ρίγες είναι ο παλιάτσος ενός παραμυθιού που αναζητεί την αγάπη σε  ολόκληρο τον ωκεανό. Ένα ψάρι που αγαπά τη μουσική και παίζει μοναδικά το γιουκαλίλι του. Ένα ψάρι μικρό που το λένε Παλιάτσο. Κι  όπως γυρίζει και ψάχνει απεγνωσμένα την αγάπη γνωρίζει το βυθό και τους σκληρούς του νόμους που θέλουν το μεγάλο ψάρι να τρώει το μικρό, εκείνο το μικρότερο και εκείνο πάλι το ακόμα πιο μικρό, κι όλα να τρέμουν τον καρχαρία. Ο Παλιάτσος όμως με συντροφιά πάντα το γιουκαλίλι  τους καταφέρνει και μαγεύει έστω για λίγο όλους τους …εχθρούς του. Ο φον Τυφών και  ο γέρο Ντόλφιν του δίνουν συμβουλές να τα παρατήσει εκείνος όμως δεν σταματάει να ονειρεύεται και να ελπίζει. Κι όταν φθάνει στον μυστηριώδη τόπο  που ζει η Ανεμώνη , ένα λουλουδόψαρο με τα πλοκάμια που στάζουν δηλητήριο εκείνος μαγεύεται από την ομορφιά της κι εκείνη από τη μελωδία της μουσικής του και αν και ανήκουν σε κόσμους διαφορετικούς νοιώθουν κι οι δυο την αγάπη να πλημμυρίζει την καρδιά τους.
Ένα παραμύθι της Ελένης Πριοβόλου γεμάτο …αγάπη. Γεμάτο από εκείνη τη σπίθα και την ελπίδα που όλοι ή περισσότεροι νέοι έχουν στη ζωή τους. Να κυνηγήσουν τ ‘ όνειρο, το άπιαστο και το ακατόρθωτο, αψηφώντας τον κίνδυνο, τις συμβουλές και τα εύκολα μονοπάτια. Ένα παραμύθι με την μαγεία του βυθού και την αιώνια μάχη και υπεροχή  των δυνατών απέναντι στους πιο μικρούς και αδύναμους. Μια ιστορία για τη διαφορετικότητα που γοητεύει και παρασύρει σε πράξεις που είναι επικίνδυνες, με ρίσκο αλλά και διπλή «αμοιβή». Ένα παραμύθια εικονογραφημένο από την Κατερίνα Βερούτσου με όλα τα χρώματα του …Βυθού, της αγάπης και της ομορφιάς της απλότητας.
Ένα παραμύθι γεμάτο αγωνία, έκπληξη και  αποκορύφωση συναισθημάτων. 

Για παιδιά από 5 χρονών!

Η παπαρούνα της καρδιάς, Κατερίνα Τζαβάρα, εικ  : Ρένια Μεταλληνού, εκδ. Διάπλους

Μια ιστορία της αγάπης, της καρδιάς, της ομορφιάς, του ονείρου. Μια ιστορία τρυφερή, ανθρώπινη και γεμάτη συναισθήματα. Η Αλίκη είναι ένα κορίτσι που μεγαλώνει σε ορφανοτροφείο  αφού έχει χάσει τους γονείς του. Εκεί περνάει τα μεσημέρια  της μονάχη με συντροφιά τις σκέψεις της, τα όνειρά της κι ένα ξύλινο παγκάκι κάτω από τον ίσκιο μιας βελανιδιάς. Έχει χάσει και την φωνή του όμως δεν έχει χάσει τη δίψα για ζωή και συνεχώς ονειρεύεται …την ομορφιά. Συνοδοιπόρος στη σκέψη της ένα μικρό σποράκι που συνάντησε μια μέρα στην λίμνη και που ο αέρας το ΄φερε κοντά στο δέντρο της, χώθηκε στη γη και …περίμενε. Κι εκείνη σαν κάτι να περίμενε κάθε μεσημέρι, όλες τις εποχές του χρόνου. Και μια μέρα ένα αγόρι ήρθε και έγιναν φίλοι οι δύο τους. Η Αλίκη του ζωγράφισε το όνειρό της κι εκείνος κατάφερε να το κάνει πραγματικότητα.
Κι η ζωή της άλλαξε για πάντα, το χαμόγελο ξαναήρθε στο πρόσωπό της ,η ψυχή της γέμισε Αγάπη και η φωνή της ακούστηκε πια …την Άνοιξη, άνθισε όπως μια παπαρούνα!
Μια ιστορία πολύ τρυφερή. Μια ιστορία για εκείνα τα παιδιά που ζουν μόνα τους, χωρίς γονείς ή φίλους και που η …αγκαλιά για αυτά έχει πολύ μεγαλύτερη σημασία, σαν δίνεται. Η Κατερίνα Τζαβάρα έγραψε ένα παραμύθι για την ομορφιά της ψυχής, για τους ανθρώπους που ονειρεύονται κι εκείνους που σαν φύλακες άγγελοι χαρίζουν απλόχερα στους άλλους  τα χαμόγελα, την αγάπη και ονομάζονται ...φίλοι και συνάνθρωποι. Μια ιστορία που δεν ανήκει μόνο στο χώρο της φαντασίας αλλά που συναντά κάποιος ακόμα και δίπλα του. Μια ιστορία που δείχνει την αγάπη σε όλες της τις μορφές. Σαν σπόρος που μεγαλώνει, υπομονετικά περιμένει όλο το χειμώνα, με κρύο, παγωνιά και …μοναξιά, ως την Άνοιξη που ξαναγεννιέται , μεγαλώνει κι ανθίζει και σκορπά παντού χαμόγελα , ευτυχία και …άρωμα ζεστασιάς. Μια ιστορία που δεν ξεχνά άλλον ένα πολύτιμο φίλο όλων  των ανθρώπων μα πιο πολύ εκείνων που νοιώθουν μοναξιά, τα βιβλία.
Η εικονογράφηση του βιβλίου έγινε από την Ρένια  Μεταλληνού και είναι …υπέροχη. Χρώματα ζεστά, έντονες φιγούρες γεμάτες  συναίσθημα και ομορφιά. Σαν τη δύναμη της αγάπης!

Το βιβλίο συνοδεύεται από ένα CD με μουσική και αφήγηση του παραμυθιού!

Για παιδιά από 5 χρονών!

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκε στο Cretalive.gr στις 12 Μαρτίου 2016: http://www.cretalive.gr/culture

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου