Το παραμύθι της βροχής

Παρασκευή 30 Ιανουαρίου 2015

Τα παραμύθια του Σαββάτου...



…γράφει η Ελένη Μπετεινάκη*

Λίγο πριν τελειώσει ο Γενάρης, ξεκινά η ιστορία του μικρού Φλεβάρη που μια μέρα κτύπησε πολύ στο πόδι του και όλοι από τότε τον φώναζαν Κουτσοφλέβαρο. Στη αρχή κανένας δεν ήθελε να παίξει μαζί του σαν και τον  Νικόλα που δύσκολα μπορούσε να  συγκεντρωθεί και πάντα κουβαλούσε μαζί του ένα κατακόκκινο κουτί. Ένα κουτί που μέσα του έκρυβε εκπλήξεις  για  συμπεριφορές και συναισθήματα που δεν είναι εύκολα αποδεκτά από όλους. Κι ύστερα σαν πέσει η νύχτα κι όλα ησυχάζουν θυμόμαστε εκείνα τα κλασσικά και στερεότυπα παραμύθια που σημάδεψαν την καρδιά μας σαν ήμασταν κι εμείς μικρά παιδιά. Μήπως ήρθε η στιγμή να αλλάξουν όλες οι  « ταμπέλες » και οι συνήθειες; Παραμύθια και ιστορίες με θέμα την κατανόηση, την γνώση, την αναγνώριση. Ιστορίες για θέματα συμπεριφορών, για την διαφορετικότητα και την αποδοχή της. Ιστορίες που διαβάζονται εύκολα και δίνουν την δυνατότητα σκέψης, ανοικοδόμησης και αλλαγής στη συμπεριφορά. Μα πάνω απ όλα ιστορίες για καλημέρες ή καληνύχτες που πάντα μέσα τους έχουν την φαντασία και την ομορφιά που χαρίζει μια καλογραμμένη υπόθεση!

Ένας μήνας σαν όλους τους άλλους, Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου,εκδ. Ψυχογιός
Εκεί στην άκρη του ουρανού, υπάρχει ένα μεγάλο χαρούμενο περιβόλι. Παίζουν δώδεκα παιδιά, τα εγγόνια του παππού χρόνου, οι μήνες. Τους αρέσει πολύ το τρέξιμο κι άλλοι τρέχουν με τριάντα κι άλλοι  με τριάντα μία ημέρες. Ο παππούς  θέλει  πάντα μέσα σε ένα χρόνο να έχουν τρέξει συνολικά 365 μέρες. Όταν μια μέρα ο Φλεβάρης , το δεύτερο εγγόνι του, λαβώνεται στο ένα του πόδι, τα πράγματα αρχίζουν να δυσκολεύουν. Δεν μπορεί πια να τρέξει όπως πριν και καταφέρνει να φτάσει μόνο μέχρι την εικοστή όγδοη μέρα του. Οι άλλοι μήνες αρχίζουν τότε να μην τον παίζουν και να το φωνάζουν Κουτσοφλέβαρο. Εκείνος πληγώνεται πολύ και κλείνεται στο σπίτι του παππού. Ο καιρός περνάει και οι άλλοι μήνες αρχίζουν να νοιώθουν στενάχωρα για την συμπεριφορά τους, σαν να μετάνιωσαν για τη σκληρή στάση απέναντι στον αδελφό τους και προσπαθούν να βρουν τρόπο να τον βάλουν ξανά στο παιχνίδι τους. Δύο από τα πιο μεγάλα τους αδέλφια συμφωνούν μεταξύ τους να τρέξουν δυο μέρες παραπάνω κι  έτσι  ο χρόνος να είναι σωστός και ο Φλεβάρης χαρούμενος. Το γέλιο στον πληγωμένο μήνα επιστρέφει και μαζί του και χίλιες δύο ιδέες για κατασκευές  της Αποκριάς. Κι όλοι γέλασαν με τα μασκαρέματα του και θαύμασαν τον χαρταετό που τους έφτιαξε. Η χαρά του Φλεβάρη ήταν τόσο μεγάλη που κατάφερε να τρέξει είκοσι εννιά μέρες τούτη τη φορά και αυτό θα συνέβαινε από τώρα και στο εξής κάθε τέσσερα χρόνια.
Μια ιστορία για παιδιά με μια πολύ ζωντανή εικονογράφηση από την Μάρω Αλεξάνδρου, που μοιάζουν του Φλεβάρη , όπως γράφει κι η ίδια η κ. Λότη Πέτροβιτς. Για παιδιά που είναι λίγο διαφορετικά  χωρίς να είναι ούτε καλύτερα ούτε χειρότερα λόγω κάποιου μικρού κινητικού τους προβλήματος. Ίσως   μάλιστα να είναι  και πιο χαρισματικά. Όμως τα παιδιά έχουν τους δικούς τους νόμους και συμπεριφορές και βλέπουν τα πράγματα απλά, αληθινά και χωρίς να το καταλάβουν μερικές φορές πληγώνουν τα άλλα. Είανι όμως παιδιά και σαν το παιχνίδι αρχινά τότε ξεχνούν όλα τους θέματα και παραμένουν μόνο …παιδιά!
Για παιδιά από 4 χρονών.

Το κόκκινο κουτί, Γλυκερία Γκρέκου ( εικ: Αιμιλία Κονταίου), εκδ. Ψυχογιός
Τούτο το κόκκινο κουτί δεν κρύβει θυμό μέσα του. Κρύβει παρορμητισμό, αφηρημάδα και κάποια « απρόσεχτα » πράγματα που έκαναν τον Νικόλα να μην μπορεί να ελέγξει την συμπεριφορά του, κάποιες φορές. Στην αρχή όλοι νόμιζαν πως δεν άκουγε καλά και τον πήγαν σε ένα γιατρό. Όμως εκείνος άκουγε ακόμα και το περπάτημα ενός μυρμηγκιού. Ύστερα πίστεψαν πως δεν έβλεπε πολύ καλά. Πήγαν ξανά στο γιατρό και εκεί ανακάλυψαν πως μπορεί να δει τόσο καλά ακόμα και το μυρμήγκι στο απέναντι μπαλκόνι. Κι όταν πια πήγε στο νηπιαγωγείο κι άρχισε να βρίσκεται με περισσότερα παιδιά τα προβλήματα συμπεριφοράς μεγάλωσαν. Ζωηρός πολύ ήταν, δεν μπορούσε να συγκεντρωθεί εύκολα ούτε να  καθίσει στην θέση του για πολύ ώρα κι οι περιπέτειες άρχισαν. Ένα σωρό άνθρωποι μπήκαν στη ζωή του, ερωτήσεις, απαντήσεις που κούραζαν κι όλα ήταν γύρω από κάποια ΔΕΠΥ ή μήπως Ντέπυ. Το πρόβλημα μεγάλωσε, όταν δημιουργήθηκε μια παρεξήγηση στο μυαλό του Νικόλα. Η Ντέπυ ήταν μια νέα συμμαθήτρια του κι εκείνος νομίζοντας πως είναι η ΔΕΠΥ που τόσο τον ταλαιπωρεί, την χαστουκίζει μόλις την γνωρίζει. Γέλια, θυμός, ανακούφιση, ερμηνείες και λίγο λύπη ακολουθούν  στη συνέχεια της ιστορίας. Και κάποια στιγμή όλοι και ο Νικόλας ο ίδιος, καταλαβαίνουν πως δεν φταίει κάνεις άλλος για τούτη δω την κατάσταση παρά μονάχα εκείνο το κόκκινο κουτί που μέσα του κατοικεί αυτή η ΔΕΠΥ που αν και την κλειδώνει καλά και την πηγαίνει παντού …βόλτες, εκείνη μέσα σε λίγη ώρα ξεσπά και δεν τον αφήνει ήσυχο. Μόνο η κυρία του, στο σχολείο, ξέρει πώς να τον βοηθήσεις να συγκεντρωθεί και να γλιτώσει λίγο από αυτήν… Τότε το μόνο που μπορεί να τον παρασύρει είναι το όμορφο κελάηδημα ενός μικρού πουλιού!
Μια ιστορία βγαλμένη από την καθημερινή μας ζωή. Μια ιστορία που θα διαβαστεί όχι μονάχα από παιδιά αλλά πολύ περισσότερο από μεγάλους, που συχνά βλέποντας μια συμπεριφορά διαφορετική από ένα παιδί δεν διστάζουν να του φορέσουν « ταμπέλες» και να απορρίψουν ότι κάνει. Θέλει πολύ προσοχή και προσπάθεια να καταλάβει κανείς τι είναι ΔΕΠΥ και αντί να κρίνουμε, ο καλύτερος τρόπος είναι να βοηθήσουμε. Μια ιστορία πάρα πολύ δυνατή της Γλυκερία Γκρέκου, γραμμένη με μπόλικη φαντασία για εκείνο ειδικά το κόκκινο κουτί … Η Αιμιλία Κονταίου, γνωστή πια εικονογράφος, έχει δημιουργήσει απίθανες μορφές στους ήρωες της ιστορίας που αποτυπώνονται στην μνήμη κάθε μικρού αλλά και μεγάλου αναγνώστη και δύσκολα ξεχνιούνται.
Για παιδιά από 7 χρονών.

Η Ντανιέλα και τα επτά λυκάκια , Ρένα Ρώσση – Ζαϊρη, ( εικον : Σπύρος Γούσης), εκδ. Ψυχογιός
Η Ντανιέλα είναι μια μικρή κουνελίτσα που θέλει να γνωρίσει τον κόσμο γύρω της. Και λέγοντας κόσμο για ένα μικρό ζωάκι εννοούμε …το δάσος. Η μαμά της δεν την αφήνει να πάει γατί εκεί υπάρχει ο κακός λύκος. Η Ντανιέλα όμως είναι παιδί, περίεργο και με διάθεση να μάθει τα πάντα και ας κάνει λάθος. Μερικές φορές παρακούει τις εντολές της μαμάς. Έτσι σαν φτάνει στο δάσος και απολαμβάνει την ομορφιά και το παιχνίδι συναντά ένα μικρό λυκάκι που την παίρνει στο σπίτι του και της γνωρίζει τα έξι αδελφάκια του και την μητέρα τους την κυρά λύκιανα.Τα παιδιά έγιναν φίλοι και το παιχνίδι φούντωσε ανάμεσα τους. Κάποια στιγμή  η μαμά λύκαινα θα φύγει από το σπίτι αφήνοντας τα παιδιά της μόνα τους  και την μικρή Ντανιέλα αλλά με την εντολή να μην ανοίξουν σε κανένα όσο θα λείπει  γιατί παραμονεύει απ΄έξω ο κακός τράγος!
Η ιστορία επαναλαμβάνεται μόνο που αυτήν την φορά οι ήρωες είναι διαφορετικοί. Όλοι γνωρίζουμε το κλασσικό παραμύθι : Ο λύκος και τα επτά κατσικάκια. Ο λύκος ήταν πάντα κακός στα παραμύθια… μια φορά κι ένα  καιρό. Δεν είναι έτσι όμως. Η Ρένα Ζαΐρη προσπαθεί με την καινούργια της ιστορία να αφαιρέσει τις « ταμπέλες » που απρόσκοπτα μπαίνουν στη ζωή πολλές φορές. Προσπαθεί να καταργήσει τα λάθος πρότυπα και στερεότυπα και να αλλάξει τις κοινωνικές συμπεριφορές παραλλάσσοντας την γνωστή ιστορία. Και το πετυχαίνει μια χαρά αφού στα παιδιά η έκπληξη και το απρόοπτο δίνουν τροφή για άλλες συμπεριφορές, κριτικές σκέψεις και αφορμές για συζήτηση.
Μια ιστορία που εικονογραφεί ο Σπύρος Γούσης προσέχοντας στις εικόνες του, το ύφος και την τεχνοτροπία του έτσι ώστε να τις  χαρακτηρίσουμε κλασσικές , διαχρονικές  και πανέμορφες.
Μια ιστορία από την ανάποδη ή καλύτερα μια νέα ιστορία που αξίζει πολύ την προσοχή μας !
Για παιδιά από 5 χρονών.

*Η Ελένη Μπετεινάκη είναι νηπιαγωγός

Δημοσιεύτηκαν στις 31 Ιαναουαρίου 2015  στο Cretalive.gr : εδώ!

Πέμπτη 29 Ιανουαρίου 2015

Παιδικά και εφηβικά βιβλία που ξεχώρισαν το 2014 στο βιβλιοπωλείο " Δοκιμάκης"



Σύμφωνα με το ηλεκτρονικό σύστημα του βιβλιοπωλείου « Δοκιμάκης», τα βιβλία που ζητήθηκαν και ξεχώρισαν το 2014 στο Ηράκλειο είναι ανάλογα με την κατηγορία τους τα παρακάτω :

Παιδικά – Εφηβικά:

1.Ο αλυσοδεμένος ελέφαντας, Χόρχε Μπουκάι , εκδ. Opera
2.Ο ραφτάκος των λέξεων, Αντώνης Παπαθεοδούλου, εκδ. Πατάκης
3.Ο βασιλιάς λύκος, Ιωάννα Μπαμπέτα, εκδ. Μεταίχμιο
4. Τριγωνοψαρούλη μην εμπιστεύεσαι ΠΟΤΕ αχινό, Βαγγέλης Ηλιόπουλος, εκδ. Πατάκης
5. Το ημερολόγιο ενός σπασίκλα 9: Θα πάει μακριά η βαλίτσα; του Τζεφ Κίνι,εκδ. Ψυχογιός
6. Τι ρόλο παίζει αυτή η αγελάδα, Λήδα Βαρβαρούση, εκδ. Παπαδόπουλος
7.Αμίλητη Αγάπη, Λότη Πέτροβιτς – Ανδρουτσοπούλου, εκδ. Πατάκης
8.Του σκοινιού τα μανταλάκια, Αντώνης Παπαθεοδούλου, εκδ. Πατάκης
9.Ο βάτραχος και το φιλί,Εύη Γεροκώστα. Εκδ. Μεταίχμιο
10.Το μαγικό κλειδί, Κάρμεν Ρουγγέρη, εκδ. Ψυχογιός
11.Το κορίτσι του Πέτρου, Αργυρώ Μουντάκη, εκδ.Μεταίχμιο
12. Η Τρίτη μάγισσα, Μαρία Αγγελίδου, εκδ. Μεταίχμιο
13.Η πριγκίπισσα Κουμ Κουάτ και τα κλεμμένα χαμόγελα, Λίνα Μουσιώνη, εκδ. Ελληνοεκδοτική
14.Το δέκατο έβδομο κιβώτιο, Διονύσης Λεϊμονής, εκδ. Πατάκης
15.Η λευκή απεργία των ρόζ φλαμίνγκο, Βασίλης Παπαθεοδώρου, εκδ. Καστανιώτης
16.Η Ζωή που περισσεύει, Ιωάννα Μπαμπέτα, εκδ. Πατάκης
17.Θρύλοι και ξωτικά του Αιγαίου, Κώστας Ζαφειρίου – Γιώργος Τυρίκος Εργάς, εκδ. Αιολίδα
18. Η επανάσταση των παιχνιδιών, Χρήστος Μπουλώτης, εκδ. Καλέντης
19.Ευτυχώς, ο μπαμπάς έφερε το γάλα του Neil Gaiman ,εκδ. Παπαδόπουλος
20.Θέλω να γίνω μάγος, Γιώτα Αλεξάνδρου, εκδ. Ψυχογιός 


Ο Αλυσοδεμένος Ελέφαντας *:
«…Από τότε που ήμουν μικρός είχα μια απορία : Πως γίνεται ένα ζώο τόσο δυνατό όσο ο ελέφαντας του τσίρκου να κάθεται αλυσοδεμένος σ ένα τόσο δα ξυλαράκι , καρφωμένο στην άμμο ;  ( Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).
Μια ιστορία επίσης μαγική. Αληθινή , μπορεί  και να ναι . Μια ιστορία από τις περίπου 1500 που ξέρει ο Χόρχε Μπουκάι και που όπως λέει ο ίδιος όταν την έλεγε στα παιδιά του , που την άκουσαν εκατοντάδες φορές πάντα χειροκροτούσαν με ενθουσιασμό.
Ο ελέφαντας που δεν μπορεί να σπάσει την αλυσίδα του και να φύγει , ίσως και να ΄ναι οι δικές μας απαγορεύσεις και αποθαρρύνσεις των παιδικών μας χρόνων. Όταν δεν είχαμε  εκείνο το κάτι  που θα άνοιγε τα φτερά μας για να γνωρίσουμε τον κόσμο και ας τσακιζόμασταν .  Ιστορία θάρρους ή αποθάρρυνσης , μοναδική λιτότητα λόγου αλλά γεμάτη νοήματα. Όλοι οι γονείς θα κουνήσουν το κεφάλι τους διαβάζοντάς της, είτε γιατί θα σκεφτούν τους εαυτούς τους , είτε για κάτι που έχουν « κάνει στα παιδιά τους ». Τα « μη » και τα « πρέπει » θα παρελάσουν μπροστά τους και ίσως ξανασκεφτούν τα όρια και τις απαγορεύσεις .
Τόλμη και θάρρος θέλει η ζωή να σπάμε τις αλυσίδες μας και καλύτερη ιστορία για μικρά παιδιά δεν θα μπορούσε να γραφτεί . Ένα πραγματικά μικρό αριστούργημα …»*

Ο ραφτάκος των λέξεων*
«…Σαν τα παλιά αγαπημένα παραμύθια της γιαγιάς τούτο το βιβλίο ,γεμάτο ζεστασιά,εικόνες και μαγικές λέξεις .Λέξεις που έχουν την ιδιότητα να πλέκουν ρούχα, σκουφιά και κασκόλ τον χειμώνα και καπέλα, μαγιό ή πετσέτες  το καλοκαίρι. Τα φοβερά αυτά «υλικά» τάχει μονάχα ένας   ράφτης , ο ραφτάκος των λέξεων που η τέχνη του είναι μοναδική και δεν αντιγράφεται.
Κι όπως συμβαίνει πάντα στα παραμύθια αλλά και στη ζωή πολλές φορές, όταν οι άνθρωποι αποκτήσουν περισσότερες έννοιες ,υποχρεώσεις  και υλικά αγαθά γίνονται βιαστικοί, απόμακροι και ξεχασιάρηδες. Και τότε πολλά μπορούν να συμβούν. Ακόμα και να ξεχάσουν να πουν μια καλημέρα κι η βαρυχειμωνιά απλώνεται παντού. Ίσως  και μόνο τότε να ξαναθυμηθούν κρυμμένες συνταγές και μυστικά και φίλους .
Μια τρυφερή ιστορία γεμάτη συναισθήματα  που δείχνει  πως μπορεί κάποιες φορές να νομίζουμε πως τα εχουμε χάσει ή ξεχάσει , όμως δεν είναι  έτσι, στα δύσκολα πάντα έρχονται ξανά στην επιφάνεια και κυριαρχούν στη ζωή και στον τρόπο σκέψης μας . Έννοιες όπως η μοναξιά βρίσκονται σε πρώτο πλάνο , η κάθαρση όμως έρχεται πολύ γρήγορα και δίνει τη θέση της στην ελπίδα, την συντροφικότητα και πάνω απ όλα στην αγάπη…»*

Ο βασιλιάς λύκος*:
«…Οι παράξενες εκλογές των λύκων προσπαθούν να αναδείξουν τον πιο κακό ανάμεσα τους για να γίνει βασιλιάς. Εκφωνούν λόγους οι πιο διάσημοι κακοί όπως ο λύκος που έφαγε την κοκκινοσκουφίτσα, ο λύκος που καταβρόχθισε τα έξι κατσικάκια, κι ο λύκος που έφαγε τα δύο από τα τρία γουρουνάκια και στο τέλος έγινε αρχιτέκτονας για να μάθει πώς να γκρεμίζει τα σπίτια που είναι φτιαγμένα από τούβλα. Κανένας δε έδειχνε τελικά τόσο κακός για να κερδίσει το στέμμα έτσι όπως είχε γίνει μετά το κατόρθωμά του κι έτσι σκέφτηκαν και μάλιστα τη λύση έδωσε ένα μικρό λυκάκι, να ψηφίσουν για αρχηγό τον πιο αγαπητό και πιο καλό. Κανένας από τους μεγάλους δεν ήταν τόσο καλός κι έτσι αποφάσισαν να κάνουν αρχηγό ένα παιδί, το μικρό λυκάκι γιατί όλοι γνωρίζουμε πως τα παιδιά είναι πολύ σοφά και ικανά να φτιάξουν ένα κόσμο πολύ καλύτερο από τους μεγάλους…»*
Το κορίτσι του Πέτρου*
«…Σύγχρονη εποχή, εφηβεία, internet, Facebook, σχέσεις παιδιών, στερεότυπα , οικογένεια και φίλοι. Μα πάνω απ όλα αυτή η φράση και κατάσταση που συμβαίνει σχεδόν παντού σε όλα τα σχολεία της χώρας και έχει γίνει πια καθημερινό φαινόμενο και αρνητικό στοιχείο στη ζωή πολλών εφήβων. Σχολικός εκφοβισμός, ρατσισμός και στενές ιδέες. Ήρωες του βιβλίου ο Πέτρος και η Αλίσα που ερωτεύονται, η Αλκμήνη, που μιλάει με τον Μπίνγκο, ένα παιδικό αρκουδάκι με μιλιά, ψυχή και άποψη. Μια γειτονιά που κατοικούν άνθρωποι μόνοι, μετανάστες και « τυπικές» ελληνικές οικογένειες. Μια καθημερινότητα που όλοι λίγο πολύ γνωρίζουμε με κόσμους που συγκρούονται αλλά και που κάποια στιγμή συναντιούνται.
Όμως περισσότερο από την άποψη των μεγάλων ίσως θα είχε αξία αν διάβαζε κανείς την γνώμη ενός μικρού αναγνώστη, ενός δεκάχρονου αγοριού, την αντίληψη και τον τρόπο που βλέπει τις καταστάσεις:  «… Μοιάζει με ημερολόγιο , μα δεν είναι… Μοιάζει με μυθιστόρημα μα… πάλι έξω έπεσα. Είναι ένα διήγημα της μικρής Αλκμήνης για τον αδελφό της Πέτρο που γνώρισε ένα κορίτσι από το Πακιστάν, στο σχολείο τους. Μόνο ο Πέτρος την κάνει παρέα γιατί την έχει …ερωτευτεί! Η Αλίσα νοιώθει πως έχει ένα ταμπελάκι πάνω της « Made in Pakistan»και όλοι την αποφεύγουν. Ο μπαμπάς της και ο αδελφός της δουλεύουν στη λαϊκή και η μαμά της ,η Αϊσα, ψάχνει για δουλειά απελπισμένη… Μα έτσι θα σας πω όλη την ιστορία…Αν  θέλετε πραγματικά να την μάθετε ζητήστε να διαβάσετε το βιβλίο. Εμένα μου άρεσε πάρα πολύ  κι εγώ συναντώ όλα αυτά στο σχολείο μου και ακόμα περισσότερα!...»( Φίλιππος Δ. 10 ετών )…»*

Η λευκή απεργία των ρόζ φλαμίνγκο*:
«…Μια γυναίκα, μια παράξενη μορφή,  μια γριά μάγισσα ή μήπως μια νεαρή κοπέλα με καταξάνθα μαλλιά. Μήπως η Φύση η ίδια που λυπάται, υποφέρει ή χαίρεται από τις πράξεις των ανθρώπων. Ένα ολόκληρο οικοσύστημα που βυθίζεται, καταστρέφεται και διαταράσσεται στην όμορφη πόλη - υγροβιότοπο Καμάργκ. Κι όλα αυτά προς χάριν του χρήματος και της δόξας, της εξουσίας και της απληστίας. Όμως η φύση πάντα ακολουθεί  τους δικούς της νόμους, έχει τη δική της φωνή κι είναι αυτή που εκδικείται ή προειδοποιεί όταν οι άνθρωποι υπερβαίνουν τον εαυτό τους. Οι ήρωες της ιστορίας γνωστοί από το μεγάλο ταξίδι της κινέζικης πάπιας. Είναι η Λίντσεϋ και ο Πωλ αλλά και τρία παιδιά που οι οικογένειές τους μισιούνται μόνο που εκείνα δεν γνωρίζουν αυτήν την λέξη και κάνουν παρέα κρυφά. Είναι και η απέραντη οικογένεια των χιλιάδες φλαμίνγκο που ζουν κοντά στις αλυκές της πόλης που τρέφονται με γαρίδες και εκεί ανάμεσα στα « βουνά » από αλάτι, γεννούν το ένα και μοναδικό αυγό τους. Κι όταν οι αλυκές θα πάψουν να υπάρχουν γιατί έτσι αποφάσισαν οι άνθρωποι του κέρδους  και φτιάχνουν ένα ξενοδοχείο το « Καμάρι της Καμάργκ » ολόκληρο το οικοσύστημα θα καταστραφεί. Οι απλοί πολίτες θα χάσουν τις δουλείες τους και θα γεμίσουν με υποσχέσεις και ψεύτικα λόγια. Μέσα σε λίγες μόνο μέρες τα φλαμίνγκο θα μετοικήσουν και η πανέμορφη μικρή πόλη θα γεμίσει νυχτερίδες, κουνούπια, ποντίκια, φίδια και …στρατιώτες με όπλα. Όλα θα ερημώσουν, φόβος και πανικός παντού. Και φυσικά οι αρρώστιες θα κάνουν την εμφάνισή τους. Η «παράξενη » γυναίκα που θα φορτωθεί όλα τα « κρίματα » των ανθρώπων και θα κινδυνέψει να αφανιστεί, θα δώσει τη δική της ερμηνεία και συμβουλή  για τη λύση του τεράστιου προβλήματος που ξεπήδησε στην πάλαι ποτέ ειρηνική και όμορφη μικρή πόλη. Μια φράση που θα ακούσουν μόνο τα παιδιά…
Αγωνία στο έπακρο, πλεκτάνες, μυστήριο και δυνατές σχέσεις, σχέσεις φιλίας και συνεργασίας σε ένα πολύ δυνατό βιβλίο για παιδιά και μεγάλους. Μια αφήγηση μοναδική και μια ιστορία όπως όλες του Βασίλη Παπαθεοδώρου που συγκινεί, δίνει τροφή για σκέψη και προβληματισμό αλλά και τέρπει την ψυχή σαν αφήνεις τον εαυτό σου στην απόλαυση της ανάγνωσης.
 « Πουτ Πουτ Πουτ »…τρεις λέξεις, ένα ροζ φλαμίνγκο, μια οικοιστορία σαν σενάριο μιας ταινίας που θα μπορούσε να είναι ένα από τα πιο δυνατά θρίλερ…Συγκλονιστικό!...»*

Αμίλητη Αγάπη*:
«…Μια αχώριστη παρέα τριών παιδιών. Εφηβικοί έρωτες και παντοτινές φιλίες. Η ζωή στα μαθητικά χρόνια με όλα της τα προβλήματα, τις αγωνίες αλλά και τις χαρές. Μια ιστορία που εξελίσσεται στον σύγχρονο κόσμο με πρωταγωνιστή τον Θέμη, έναν πανέξυπνο νέο που όμως η ζωή το θέλησε να ζει πάνω σε ένα αναπηρικό καροτσάκι. Αυτό δεν θα τον εμποδίσει να εξελιχθεί και να ζει μια απόλυτα φυσιολογική κατάσταση, όπως όλα τα παιδιά της ηλικίας του. Θα βοηθήσει πολύ σε ακραίες καταστάσεις που συχνά, δυστυχώς, συναντούμε στα σημερινά σχολεία. Καταστάσεις βίαιες απέναντι σε πιο αδύναμα παιδιά, τη λεγόμενη σχολική βία, τον αποκλεισμό  και τον ρατσισμό. Θα δώσει προτάσεις και λύσεις και ο ίδιος θα καταφέρει πράγματα που ίσως να μην έκαναν παιδιά που δεν είχαν το δικό του κινητικό πρόβλημα.
Βιβλίο άρρηκτα δεμένο με την εφηβική φιλία αλλά και με τον έρωτα. Τον  έρωτα που φοβάται να φανερωθεί σ αυτήν την ηλικία , μήπως και υπάρχει απόρριψη αλλά που σαν « ειπωθεί» γίνεται ακόμα δυνατότερος και συχνά παντοτινός. Ο Θέμης , η Όλγα, η Ειρήνη, ο Γρηγόρης και οι τρεις « Νταήδες» συνθέτουν ένα υπέροχο νεανικό μυθιστόρημα κατάλληλο για εφήβους και μεγάλους, ύμνο στην φιλία, στον έρωτα και στην αντιμετώπιση δυσκολιών. Γραμμένο με μαεστρία και πλοκή τέτοια που μόνο οι πολύ μεγάλοι συγγραφείς ξέρουν. Κι εμείς ξέρουμε επίσης πόσο πιο δύσκολο είναι να γράφει κανείς βιβλία για παιδιά και νέους.
 Γιατί όπως πολύ όμορφα λέει  η κ. Λότη στο βιβλίο της :
« Τα παιδιά τις νοιώθουν τις λέξεις. Είναι απαλές ; Σκληρές; Στρογγυλές; Αιχμηρές; Τα παιδιά τις γεύονται τις λέξεις. Είναι γλυκές; Αλμυρές; Ξινές; Πικρές; Τα παιδιά τις μυρίζουν τις λέξεις. Οι λέξεις είναι η γύρη στ΄άνθη των πραγμάτων… Μπόρις Νόβακ…».

Θρύλοι και ξωτικά του Αιγαίου*:
«…Ένα βιβλίο έκπληξη για μένα, ένα βιβλίο γεμάτο ιστορίες , οκτώ στον αριθμό τους. Ιστορίες από εκείνες τις παλιές, τις μαγικές. Μα πως θα μπορούσε να είναι διαφορετικές αφού οι  άνθρωποι που τις διηγούνται έχουν τα πιο παράξενα ονόματα στον κόσμο των παραμυθάδων; Είναι ο Αυλητής  και ο Παππουλάνθρωπος  και ανάμεσά τους  ένα τρίτο μέλος που το λένε « Παιδί » που ξέρει πώς να ημερεύει τις καταστάσεις. Που φτιάχνει  εκείνο το μαντζούνι, το ζεστό ειρηνοβότανο και  φέρνει τα πράγματα στα ίσα τους. Κι οι αφηγήσεις ξεκινούν για την πιο πολύπλοκη γητειά  για ιστορίες δεμένες  από τους δύο τους με τέτοιο τρόπο  που ξέρουν κι οι ίδιοι πως μόνο με τις λέξεις  που βγαίνουν από το στόμα τους θα ξεκαθαρίσουν πιο μονοπάτι θα΄ναι το πιο κατάλληλο. Κι οι ιστορίες τους μιλούν για σκουριασμένα κονσερβοκούτια που μπορούν να διώξουν μακριά τον γέρο Νοτιά , για τον Αχόρταγο, τον πλούσιο άνθρωπο που με τα χρήματά του , τολμά να τα βάλει με τη θάλασσα και τον γιό της τον Σεισμό.
Για τον Φούρερ, το στοιχειό που αλλάζει όψεις  κι άλλοτε γίνεται Ακονιστής κι άλλοτε Ουρλιαχτής κι είναι η μάχη του καλού με το κακό, του πολέμου και της ειρήνης. Ο Αυλητής συνεχίζει  τις δικές του ιστορίες και μιλά για τον γέρο Πλάτανο που σαν οι άνθρωποι δεν του φέρονται καλά , τους τιμωρεί με τον πιο σκληρό τρόπο μέχρι να  μπει η μουσική στις ψυχές όλων. Τότε  τα πράγματα αλλάζουν και ο Γέρο Πλάτανος δεν νοιώθει ποτέ ξανά πόνο. Κι  ο Παππουλάνθρωπος λέει μια ιστορία για πλάκα, για μια καλόγρια που της αρέσει η αναρρίχηση κι έναν μικρό διαβολάκο που νομίζει πως χάνει την ησυχία του. Κι έρχονται κι εκείνα τα παράξενα ξωτικά , οι τρεις  Θανάσηδες που φυτεύουν παράξενους σπόρους  που μπορεί να βγουν απ΄ αυτούς  τουφεκόδεντρα και φαλακροί τσαγκάρηδες μα και φλουριά καμιά φορά. Κι όλα αυτά αν δεν τηρήσουν τις παράξενες συνήθεις των χωρικών  σε εκείνο  το χωριό που βρίσκεται σε μια αγκαλιά ενός νησιού μακριά από κουρσάρους και πειρατές. Κι όλα συμβαίνουν κάθε Αύγουστο  που το φεγγάρι θα ναι ολοστρόγγυλο για δυο φορές. Κι οι ιστορίες τους προσπαθούν να τρομάξουν ο ένας τον άλλο και μιλάνε για τον Καταραμένο που κανείς δεν θυμάται πως τ΄όνομά του ήταν Λάζαρος .
Μα υπάρχει μια ιστορία που είναι  πάνω από πεθαμένους, και κατάρες και νεκρούς και που μπορεί να  τρομάξει τον καθένα  κι είναι για εκείνο «το Θεριό» που κατέβαινε τα Χριστούγεννα στον τόπο και όλοι τρέμανε. Σε εκείνο το χωριό που όλοι οι κάτοικοι μικροί και μεγάλοι είχαν το νου τους μόνο στα βιντεοπαιχνίδια και τις οθόνες των τηλεοράσεων. Έτσι κι αυτό,  τους έκλεψε την πολύτιμη όρασή τους αλλά τους χάρισε την ανθρώπινη ζεστασιά που αποκτούν οι άνθρωποι σαν μείνουν μόνοι και  αρχίσουν να μιλάνε μεταξύ τους και να ανταλλάσουν ιστορίες  γύρω από μια φωτιά που σιγοκαίει κι ένα ποτήρι κόκκινο κρασί. Τότε « το Θεριό » επιστρέφει και τους δίνει πίσω ότι τους έκλεψε κι ίσως και μια γλύκα που φροντίζουν ποτέ να μην ξεχνούν.
Ιστορίες και ξωτικά του Αιγαίου. Ένα βιβλίο που χαρίζει όλη εκείνη τη μαγεία των παλιών μύθων που κάθε τόπος έχει να πει και να δώσει στους ανθρώπους του. Δίκαια μπήκε στη λίστα των πιο σπουδαίων βιβλίων της νεανικής βιβλιοθήκης του Μονάχου κι έτσι θα αποτελεί πια κι αυτό ένα από τα 200 καλύτερα βιβλία στον κόσμο για το 2013. Και οι γραφιάδες του μα και οι εικονογράφοι του έφτιαξαν ένα  βιβλίο από αυτά που λέμε προσεγμένα, καλογραμμένα και καλοδιάβαστα! 
Κι όπως λέει κι ένας από τους αφηγητές : «Οι λέξεις που βγαίνουν από το στόμα μας, που φτιάχνουν κόσμους τελικά φωτίζουν την καρδιά μας !»…*

*…Γράφει η Ελένη Μπετεινάκη στα « Παραμύθια του Σαββάτου »

Τετάρτη 28 Ιανουαρίου 2015

Βιβλία που ξεχώρισαν στο Ηράκλειο, βιβλιοπωλείο « Δοκιμάκης» για το 2014! Δοκίμια, ιστορία, πολιτική, βιογραφίες



Σύμφωνα με το ηλεκτρονικό σύστημα του βιβλιοπωλείου « Δοκιμάκης», τα βιβλία που ζητήθηκαν και ξεχώρισαν το 2014 στο Ηράκλειο στις κατηγορίες  :Δοκίμιο. Ιστορία, πολιτική, Βιογραφίες είναι τα παρακάτω :

1.Στον καιρό της Σχόλης, Τζουάνες Παπαδόπουλος, εκδ. ΠΕΚ
2. Ένας αστρολάβος του ουρανoύ και της γης ,Γιώργος Γραμματικάκης, εκδ. ΠΕΚ
3. Τα κακομαθημένα παιδιά της Ιστορίας, Κώστας Κωστής, εκδ.Πόλις
4.Μικρή ιστορία του κόσμου, Ε.Η. Gombrich, εκδ. Πατάκης
5.Η γέννεση της Μνημονιακής Ελλάδας, Γιάννη  Βαρουφάκη,εκδ. Gutenberg
6. Δίκτυα εξουσίας στη  σύγχρονη Ελλάδα,Μαρκ Μαζάουερ. εκδ. Αλεξάνδρεια
7. Τριλογία του Φασισμού, Carlo Lucarelli, εκδ. Κέδρος
8.Το κεφάλαιο στον 21ο αιώνα, Τόμας Πικετί, εκδ. Πόλις
9.Μιλώντας στην κόρη μου για την οικονομία, Γιάνης Βαρουφάκης,εκδ. Πατάκης
10.Δημοσιογράφος ή Ρεπόρτερ , Νίκος Μπακουνάκης, εκδ. Πόλις
11.Η μικρή ιστορία της φιλοσοφίας, Nigel Warburton,εκδ. Πατάκης
12.Ο ηγεμόνας, Νικολό Μακιαβέλι, εκδ.Πατάκης
13.Με λένε « Μαλάλα», Malala Yousafzai, εκδ. Πατάκης
14.Η «Υπουλος» Θωπεία, Λένα Διβάνη,εκδ. Καστανιώτη
15.Τα μυστικά μαθηματικά των Simpons,Simon Singh.εκδ. Τραυλός
16.Να παντρευτεί κανείς  ή να μην παντρευτεί, Ματθαίος Γιοσαφάτ,εκδ.Αρμός
17.Δεκεμβριανά 1944,Η μάχη της Αθήνας, Μενέλαος  Χαραλαμπίδης ,εκδ. Αλεξάνδρεια
18. Το αόρατο στίγμα, Αρίστος Δοξιάδης,εκδ. Ίκαρος


Στον καιρό της Σχόλης:
Ο Τζουάνες Παπαδόπουλος, γεννημένος γύρω στα 1618 στο Χάνδακα, έζησε τα τελευταία ειρηνικά χρόνια της βενετοκρατίας και τη μακρόχρονη πολιορκία της πόλης του από τους Οθωμανούς. Πρόσφυγας από το 1669, κατέφυγε στα Επτάνησα, έμεινε πολλά χρόνια στην Ιστρία και τελικά εγκαταστάθηκε στην Πάδοβα. Εκεί έγραψε το 1696, στα ιταλικά, τις αναμνήσεις του από τη χαμένη πατρίδα. Μιλάει για τα πελώρια τείχη του Χάνδακα, τις εκκλησίες του, την κρήνη Μορεζίνι, παρουσιάζει συνήθειες και αφηγείται περιστατικά, αναφέρεται σε ενδυμασίες και διασκεδάσεις, λέει για τις καλλιέργειες και την κτηνοτροφία, θυμάται κάθε τόσο τα φαγητά και τα περίφημα κρητικά κρασιά... Σε μια αφήγηση ελεύθερη σαν κουβέντα, συγκερνά την πίκρα του για την απώλεια του τόπου του με το χιούμορ, τη νοσταλγία του με καυστικές παρατηρήσεις. Ο "καιρός της σχόλης" που βρήκε ο Τζουάνες στα ήσυχα γερατειά του μας χαρίζει ένα κείμενο μοναδικό στην αμεσότητά του, που φέρνει μπροστά μας ολοζώντανη την "αγαπημένη πατρίδα" του στην καθημερινότητά της και σε ιδιαίτερες, ευτυχισμένες και επώδυνες, ώρες της.

Ένας  αστρολάβος του ουρανoύ και της γης
Σε άλλους καιρούς, ο αστρολάβος καθοδηγούσε τους ναυτικούς στα ταξίδια τους και αποκάλυπτε στους ανθρώπους τις κινήσεις των άστρων και τις φωτεινές αναλαμπές τους. Ο σύγχρονος αστρολάβος, που κρατά στα χέρια του ο αναγνώστης, δεν έχει διαφορετική φιλοδοξία. Το ταξίδι όμως που υπόσχεται κρύβει μεγαλύτερες εκπλήξεις και αναπάντεχες διαδρομές. Θα ξεκινήσει από τα θαυμαστά του Σύμπαντος, τους μακρινούς γαλαξίες και τους κομήτες, την αντιύλη και τις υπέρλαμπρες εκρήξεις αστεριών. Στη συνέχεια, θα αναζητήσει τις απαντήσεις που δίδει η σημερινή επιστήμη στα προαιώνια ερωτήματα του ανθρώπου: για την έννοια του χρόνου αλλά και την ύπαρξη εξωγήινης ζωής, για το μεγάλο πείραμα του CERN αλλά και την ανίχνευση του φαντασματικού νετρίνου στα θαλάσσια βάθη της Πύλου.
H συμπόρευσή του όμως με τον αναγνώστη θα επιτρέψει στον αστρολάβο και μια διαφορετική περιήγηση. Εκείνην στον κόσμο του ανθρώπου και της Ζωής του. Πρώτα θα προσπαθήσει να ανιχνεύσει την οδυνηρή κρίση που κρατά σήμερα δέσμια την Ελλάδα· και να εντοπίσει, στην πρόσφατη πορεία της, τις αιτίες των σημερινών δεινών, αλλά και τα επιτεύγματά της. Την περιήγηση θα ολοκληρώσει -με τη συμπόρευση του αναγνώστη, πάντοτε- μια ματιά στον σύγχρονο άνθρωπο και τη μοίρα του· που αισθάνεται μετέωρος ανάμεσα στην εκρηκτική ανάπτυξη της τεχνολογίας και την κυριαρχία ενός οικονομικού συστήματος με ανάλγητο πρόσωπο.
Το ταξίδι, λοιπόν, που υπόσχεται ο σημερινός Αστρολάβος, έχει έναν γνώριμο προορισμό. Είναι οι κόσμοι που κινείται χρόνια τώρα ο συγγραφέας: τα αινίγματα του Σύμπαντος και η πορεία της Ελλάδας, οι κατακτήσεις της επιστήμης και η ανθρώπινη μοίρα. Μόνον που οι κόσμοι αυτοί του συγγραφέα, όπως το ίδιο το Σύμπαν μετά τη Μεγάλη Έκρηξη, μοιάζουν τώρα σαν να διαστέλλονται αιφνίδια και ανεξήγητα, σαν να θέλουν να καλύψουν τον χώρο και τον χρόνο. Η προσδοκία τους είναι ότι κάπου εκεί θα συναντήσουν και τους κόσμους του αναγνώστη, τις αγωνίες και τα ερωτήματά του. Τότε η χειραψία, του συγγραφέα με τον αναγνώστη, δεν θα είναι πια στα σκοτεινά. Θα γίνει υπό το φως των άστρων και με το στίγμα που αποκάλυψε ένας αστρολάβος του Ουρανού και της Ζωής.

Τα κακομαθημένα παιδιά της Ιστορίας :
Πώς μια μικρή επαρχία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας μετετράπη σε ένα σύγχρονο Ευρωπαϊκό κράτος;
Μια συνοπτική, νηφάλια και διαυγής εξιστόρηση της διαμόρφωσης του νεοελληνικού κράτους από τις απαρχές του ώς σήμερα.
Ο βασικός άξονας γύρω από τον οποίο περιστρέφεται το παρόν βιβλίο είναι η μετατροπή μιας μικρής επαρχίας της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας σε ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος. Από ορισμένες απόψεις, τα προβλήματα που ανέκυψαν κατά τον σχηματισμό του σύγχρονου ελληνικού κράτους θα μπορούσαν να εξομοιωθούν με τα αντίστοιχα προβλήματα που συναντούν αυτή τη στιγμή οι προσπάθειες του δυτικού κόσμου να επιβάλει το δικό του πολιτικό και πολιτισμικό μοντέλο σε κοινωνίες ξένες, αν όχι εχθρικές προς αυτό. Το γεγονός ότι οι Έλληνες του 19ου και 20ού αιώνα είναι χριστιανοί, ενώ οι κοινωνίες που αποτελούν σήμερα αντικείμενο πειραματισμού της Δύσης είναι μουσουλμανικές, μικρή σημασία έχει, στον βαθμό που και οι δύο αντιμετωπίστηκαν ή αντιμετωπίζονται, ρητά ή όχι, ως πεδία εκπολιτισμού και σε καμία περίπτωση ως ισότιμοι εταίροι του πολιτικού εγχειρήματος στο οποίο αποδίδεται, μάλλον άκριτα, ο όρος εκσυγχρονισμός. Εξάλλου, ο χριστιανισμός των Ελλήνων δεν έπαψε ποτέ να αντιπροσωπεύει το Σχίσμα, δηλαδή μια ιδιαιτερότητα σε σύγκριση με τις δυτικοευρωπαϊκές αντιλήψεις, όχι πάντοτε συμπαθή, και ακόμη λιγότερο κατανοητή.
Ωστόσο, σε αυτή τη σύγκριση υπάρχει μια διαφορά που είναι αδύνατον να αγνοηθεί. Αντικείμενο του βιβλίου είναι η Ελλάδα και οι Έλληνες, και αυτή η -εθνικού χαρακτήρα πλέον- κατηγορία, εκ των πραγμάτων, συνειρμικά αναφέρεται σε ό,τι οι Δυτικοευρωπαίοι θεωρούν ως θεμέλια του πολιτισμού τους. Από την άποψη αυτή, μπορεί εύκολα να ερμηνευθεί η ιδιαίτερη, ως έναν βαθμό τουλάχιστον, μεταχείριση που επιφύλαξε η Δύση στους πληθυσμούς που δεν εξεγέρθηκαν απλώς εναντίον της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας στο όνομα του χριστιανισμού, αλλά επικαλέστηκαν, μέσω του ονόματός τους, τη σύνδεση με ένα παρελθόν στο οποίο η Ευρώπη βλέπει τις ρίζες της δικής της ταυτότητας. Πρόκειται για μια αντίληψη που ανακαλείται πολύ συχνά από όλους όσοι θέλουν να υποστηρίξουν ή να πολεμήσουν τις εξεζητημένες συχνά επιλογές των Ελλήνων, στους οποίους κατά τον 19ο αιώνα οι Ευρωπαίοι θα αποδώσουν τον χαρακτηρισμό τα "κακομαθημένα παιδιά της Ιστορίας".

Το κεφάλαιο στον 21ο αιώνα:
Το "Κεφάλαιο τον 21ο αιώνα" ανανεώνει τη σύγχρονη οικονομική σκέψη και τις προοπτικές της, με τον ίδιο τρόπο που το ομότιτλο έργο του Καρλ Μαρξ το είχε κάνει τον 19ο αιώνα. Ο 20ός αιώνας σημαδεύτηκε αρχικά από τη μείωση των ανισοτήτων. Οι πόλεμοι προκάλεσαν μια χωρίς προηγούμενο ανακατανομή του συσσωρευμένου πλούτου. Η ανάπτυξη, όμως, σε συνθήκες ειρήνης οδήγησε στην αύξηση των ανισοτήτων, καθώς η απόδοση του κεφαλαίου είναι μεγαλύτερη από τον ρυθμό οικονομικής μεγέθυνσης. Ταυτόχρονα, ένα νέο φαινόμενο επιτείνει τις ανισότητες: η εκτόξευση, πέρα από κάθε λογική, των αμοιβών της ελίτ των μάνατζερ. Επιπροσθέτως, οι μεγάλες περιουσίες εξασφαλίζουν τόσο υψηλότερες αποδόσεις όσο μεγαλύτερη είναι η αρχική συσσώρευση πλούτου. Το αποτέλεσμα είναι μια συνεχής διεύρυνση των ανισοτήτων, που ξαναφέρνει τον κόσμο μας στο ακραίο σημείο που βρισκόταν πριν ξεσπάσει ο Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος. Οι αρχές της αξιοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης υποχωρούν.

Ο Πικετύ δεν περιορίζεται στην επιστημονική περιγραφή, αλλά επιχειρεί μια μείζονα πολιτική παρέμβαση. Η απάντησή του διατυπώνεται με μαχητική ενάργεια: χρειάζεται διεθνής συνεργασία για την επιβολή ενός παγκόσμιου φόρου στο κεφάλαιο. Αυτό αποτελεί επείγουσα ανάγκη, καθώς η αύξηση των ανισοτήτων συνιστά άμεση απειλή για τη δημοκρατία. Με την οξυδέρκεια, τον όγκο των δεδομένων, την εμβρίθεια και την ιστορική του εμβέλεια, αλλά προπάντων με την καθαρή ματιά του στις μεγάλες αόρατες δυνάμεις της οικονομίας και της ιστορίας, που καθορίζουν την εξέλιξη των κρατών και των κοινωνιών, το "Κεφάλαιο τον 21ο αιώνα" είναι το επιβλητικότερο έργο επιστημονικής έρευνας στις οικονομικές σπουδές του αιώνα μας, αυτού του αιώνα που άρχισε με την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και τη δημιουργία της πρώτης στην ιστορία πραγματικά παγκόσμιας αγοράς κεφαλαίων. Πέρα από αυτό, όμως, ο Πικετύ αναβαπτίζει τα οικονομικά στις θεμελιακές τους καταβολές: υπενθυμίζει την αδιάσπαστη σύνδεσή τους με τον χώρο των κοινωνικών επιστημών και καταρρίπτει τον μύθο της αποσύνδεσης της οικονομικής ανάλυσης από την πολιτική.

Μιλώντας στην κόρη μου για την οικονομία:
Όποιος δεν μπορεί να εξηγήσει με απλά λόγια δύσκολες έννοιες σε νέους ανθρώπους απλά δεν τις κατανοεί αρκετά καλά ο ίδιος. Αυτό ισχύει τόσο στην περίπτωση των Μαύρων Τρυπών στα πέρατα του Σύμπαντος όσο και σε εκείνη των μαύρων τρυπών του δημόσιου χρέους και των τραπεζικών ζημιών. Το βιβλίο τούτο πασχίζει λοιπόν να παραθέσει μια αφήγηση για την οικονομία που η κόρη του συγγραφέα δεν θα τη βαριόταν και η οποία, παράλληλα, θα εξηγούσε δύο πράγματα: πώς προέκυψε ο σύγχρονος κόσμος μας και γιατί οι θεωρίες των οικονομολόγων είναι μέρος των προβλημάτων -και όχι των λύσεων- που γεννά ο κόσμος αυτός. Θέτει, και απαντά, προκλητικά ερωτήματα, όπως:
-Γιατί εισέβαλαν οι Βρετανοί αποικιοκράτες στην Αυστραλία και όχι οι Αβορίγινες στην Αγγλία;
-Πότε και πώς γεννήθηκε η πρωτοκαθεδρία του κέρδους;
-Γιατί δεν θα υπήρχε ποτέ πλούτος χωρίς χρέος;
-Από πού προκύπτει η εξοργιστική εξουσία των τραπεζιτών;
-Τι κρύβεται πίσω από τις οικονομικές κρίσεις;
-Υπάρχει ελπίδα η ανθρωπότητα να πάψει να λειτουργεί ως ανόητος ιός που σκοτώνει τον οργανισμό στον οποίο ζει;
-Τι είναι το χρήμα και γιατί έχει "ανάγκη" τη δημοκρατία;
Αν και δεν εστιάζει στην ελληνική καθημερινότητα των τελευταίων, θλιβερών ετών, το βιβλίο πραγματεύεται τα μεγάλα ζητήματα της κοινωνικής οικονομίας που αγγίζουν όλους τους ανθρώπους, παντού, αλλά με τρόπο που, όποιος αναγνώστης θέλει, μπορεί να χρησιμοποιήσει ώστε να δει με διαφορετικό μάτι την πρόσφατη κατάρρευση της ελληνικής οικονομίας, καθώς και τους λόγους που οι κρατούντες αρνούνται πεισματικά να λάβουν τις αποφάσεις που θα έφερναν τη λύτρωση των κοινωνιών μας στην Ευρώπη, στην Ελλάδα, στον κόσμο όλο.